Pracht&praal in Praag. Owja en Politie

De reis is bijna ten einde EN dannnn begint natuurlijk de drama.
De ochtend dat ik Wenen wilde verlaten begon het ineens flink te sneeuwen. En niet zo'n beetje ook.
Maarja had geen zin om in Wenen te blijven hangen. Ik dacht dat ik het koude winterse weertje wel voor zou blijven maar helaas. In de sneeuw richting Praag gereden. Damnnnnn dat was koud! heb zitten bibberen als een gek op de motor. Elke tankbeurt voelde heerlijk. Heel even het warme tankstation in lopen en dan met veel moeite en gebibber proberen geld uit m'n portemonnee te halen. Die mensen moeten echt wel denken dat ik gek ben om met dit weer te rijden.
Na 3 uur rijden had ik gelukkig geen last meer van de kou. Simpel weg omdat ik totaal niks meer voelde. M'n hand zat zo ongeveer vast op het gas. En de rest van m'n lichaam was ook 1 dikke ijspegel. In Italië zat ik ongeveer rond de 20 graden de tijd dat ik er was en in Athene heb ik zelfs 27 graden gehad. Inmiddels ben ik in Praag en is het -1. Gekke temperaturen en weersomstandigheden, heb alles wel gehad nu. Had ik al hagel genoemd? Zelfs die heb ik mee gemaakt.
Oh ja en ik weet niet of het gezond is, maar mijn voet heeft momenteel een paars/blauw/zwarte kleur. Niet m'n hele voet trouwens maar m'n hiel. Verder is m'n hiel versiert met kleine sneetjes en is die een klein beetje dik. Ergens denk ik dat de combinatie van heel veel lopen en de kou op de motor niet zo heel best is voor m'n voetjes. Maar ach zolang ze er nog niet af vallen kan ik alles hebben.
Maarrrrr okaaay na 4 uur eindelijk in Praag. Wel echt super om Praag binnen te rijden. Iedereen zei me dat het zo mooi was en ja het is prachtig! En ik had nog maar een fractie gezien vanaf de motor. Maar ritje door het centrum ging heel snel want ik had het koud. Nog ongeveer een half uur na gebibberd in m'n hostel.
Na te zijn opgewarmd werd het tijd om eens te de stad in te gaan om wat te eten te scoren. Ik zat dus wederom ergens buiten de stad. Dus de tram was aan de beurt. Geen flauw idee hoe ze hier werken met kaartjes, maar ik zag nergens een kaart automaat. Inmiddels heb ik dus al heel wat zwart gereden aangezien ze hier niet zo streng zijn met controles. Heel even centrum van Praag ingedoken om een beetje een indruk te krijgen. En ja hoor hier hebben ze ook kerstmarkten in overvloed. Daar was ik dus al gauw klaar mee en na een hapje eten dus weer terug naar m'n hostel want ik was best wel een beetje gesloopt van m'n motor ritje. Toen ik bij m'n hostel aan kwam dacht ik: even snel checken of m'n motor nog helemaal braaf op z'n plek staat. En ja hoor helemaal braaf. Helaas zag ik wel dat mijn kentekenplaat helemaal foetsie was. En het was duidelijk te zien dat iemand het er af getrokken had want bij de bevestigingspunten zat nog een afgebroken deel van m'n kentekenhouder. Ik moet zeggen dat ik wel een heeeel klein beetje heb lopen vloeken. Waarna ik heel snel naar de receptie ben gelopen om te vragen of ze toevallig camerabeelden hebben. En natuurlijk hebben ze wel camera bewaking maar net niet in die hoek. Fuck mij dus maar even! Toen wist ik even niet wat ik moest doen. Radeloos dat ik was meteen m'n pa maar even ingeschakeld voor wat goed advies en kalmte. Het doet me niet veel dat m'n kentekenplaat gejat is door 1 of andere idioot, maar wel dat ik momenteel in Tsjechië ben en dus niet even snel een nieuwe kan fixen. Het scheelt dat ik bijna aan het einde van m'n reis ben maar toch. Het beste wat ik kon doen was in ieder geval naar de lokale politie want de handel in kentekenplaten schijnt hier helemaal lekker te gaan en ik heb dus geen zin om boetes binnen te krijgen voor overtredingen die ik niet heb kunnen maken zonder kentekenplaat. Helaas waren de kantooruren van de lokale politie al voorbij dus zat er niks anders op dan te wachten tot de volgende dag. Ik was inmiddels wel een beetje klaar met de dag. En ook al een beetje met Praag. Dit incidentje heeft het niet helemaal verpest, maar wel een heel klein beetje. Volgende dag heb ik dus zo goed als de hele morgen op het politie bureau door gebracht. Toen ik binnen kwam wilden ze me eerst heel erg gemakkelijk weer de deur wijzen. Daar had ik alles behalve zin in. Na een aantal keer aandringen had ik ze overtuigd dat ik toch echt wel een soort van politie verklaring nodig had. Gewoon voor het geval dat ik onderweg naar huis zou worden aangehouden. Want ja kentekenloos rijden is niet helemaal toegestaan. Eerst moest ik wachten totdat er een fatsoenlijke tolk aanwezig was want ja Engels doen ze niet aan bij de politie heb ik het idee. Wat een gek taaltje. En het klinkt ook zo onvriendelijk. Gelukkig was de tolk best een aardige man. Beetje irritant dat ik echt elke vraag 3 keer moest beantwoorden voordat ze er vertrouwen in hadden dat m'n kenteken wel echt gestolen was en dat ik hem niet ergens verloren was. Maar goed na een hele tijd chillen in de uiterst ongezellige wachtkamer kwam de tolk aan zetten met een heel papier. Compleet in het Tsjechisch dus snap er geen fuck van, maar m'n hele verhaal is er in uitgelegd en de naam van de tolk en weet ik veel wat staat er ook allemaal in dus ja we zien wel. Ik hoop gewoon dat ik nergens word aangehouden, maar je weet het maar nooit. Ik ben pas een beetje opgelucht als ik de grens over ben. Daarna moet ik nog een heel stuk door Duitsland natuurlijk. En mijn ervaring met de Duitse politie is ook niet zo best dus ja ik hoop dat deze reis gewoon een happy end gaat hebben volgende week. Voor nu weer terug naar Praag.
Na het bezoekje aan het politie bureau had ik gelukkig nog heel wat uurtjes over om al het moois te bewonderen in Praag.
Inmiddels heb ik al heel wat gezien natuurlijk en elke plek waar ik ben geweest was mooi&prachtig. Maar elke plek had weer z'n eigen moois. Sommige plekken waren ook mooier dan anderen. Een aantal wil ik zeker weer eens bezoeken en anderen heb ik nu gezien en ja hoef ik niet speciaal nog eens te zien.
Maar Praag gaan we zeker vaker bezoeken. Dan wel buiten de kerstmis tijd want ik word inmiddels helemaal naar van al die kerstzooi. Het is wel prachtig om Praag rond deze tijd te bezoeken wat het weer betreft. Het is dan misschien wel -1 maar met een prachtige heldere blauwe hemel is het werkelijk waar schilderachtig. Heerlijk de stad door gewandeld en alle bezienswaardigheden die Praag te bieden heeft gezien. Waaronder 1 speciaal gebouw. De reden dat ik naar Praag wilde was vanwege de televisietoren. Die televisietoren is namelijk niet alleen een televisietoren maar ook een "lelijk" kunstwerk. Ik vind het prachtig, maar de mensen hier zijn er niet blij mee. Maar goed die heb ik dus ook gezien.
Aan het eind van de dag was ik na al het politie gedoe en het vele sjouwen door de stad in de kou wel even toe aan wat warms. Dusssss sauna tijd. Jaaa dat lezen jullie goed. Was ik dat vergeten te vertellen? Dit hostel heeft dus een zwembad en een sauna! En dat voor 5 euro per nacht. Afgezien van m'n gestolen kentekenplaat helemaal lekker gaan hier.
Maar Praag is leuk voor zo lang het duurt. Het word me hier toch een beetje te koud dus m'n volgende bestemming is bijna aan de beurt: Berlin.
Dit is niet de eerste keer dat ik naar Berlijn ga dus niks nieuws voor me. Maar de laatste keer was een memorabel ritje, Als ik het goed herinner in Februari alweer 5 jaar geleden. De meesten van jullie kennen het verhaal al wel.
Dus okaay sorry hier gaan we weer.... februari 2009 het was zo'n beetje hetzelfde weer als nu. Koud, het vroor en er was een klein beetje sneeuw. Samen met m'n broertje en een vriend besloten we een spontaan tripje naar Berlijn te maken in mijn eerste eigen wagentje. We vertrokken midden in de nacht zodat we ergens in de ochtend in Berlijn aan zouden komen.
Ergens rond een uurtje of negen in de ochtend tien kilometer voor Berlijn brak de hel los. Ik reed op een weg waar je 130 kilometer per uur mocht rijden en ik was omring door vrachtverkeer. Dus ja een koekblik tussen een stel bulldozers. En het was viiiiies weer. modder/bruine sneeuw all over the place. Door een laag staand zonnetje en een vieze voorruit werd mijn zichtveld ineens nul. Mijn voorruit was 1 witte glanzende vlek en tot overmaat van ramp was mijn ruitenwisser vloeistof ook ineens op of gewoon totaal bevroren, we hebben het nooit kunnen checken. Want op dat moment had ik twee opties: Of tussen het vrachtverkeer blijven rijden zonder zicht en dan zou het heel snel, heel erg mis gegaan zijn tussen al die vrachtwagens of heel snel tussen de vrachtwagens door manoeuvreren en op de vluchtstrook belanden. Op dat moment zag ik een bordje waarop werd aangegeven dat er een parkeerplaats zou zijn na 400 meter. En ja ik weet niet of je kan rekenen maar met een gangetje van 130 is 400 meter heel erg kort. Voordat ik het wist was ik met veel geluk tussen twee vrachtwagens door de afrit van de parkeerplaats opgereden. Die parkeerplaats had een heel flauw bochtje maar ik reed nog steeds iets van 90/100 kilometer per uur. En om de 1 of andere reden verloor ik compleet de macht over het stuur dus ja voordat ik het wist tolde de auto over de parkeerplaats rond en zag ik een stilstaande vrachtwagen met een oplegger achterop ineens heel dichtbij komen. En inmiddels was de auto al zo gedraaid dat de bestuurderskant de grote klap kreeg. Daarna werden we nog wat kanten opgeslingerd totdat we tot stilstand kwamen. Mijn Suzuki Swift was niet meer, total loss enzo(Rest In Peace). We konden gelukkig alle 3 de auto heelhuids verlaten op dat moment. Maar het scheelde dus heel weinig of we hadden het waarschijnlijk niet na kunnen vertellen.
Toen ik uitstapte kwam ik er ook achter waarom ik dus de macht over het stuur ineens kwijt was. De parkeerplaats was 1 gladde ijsvloer. Toen ik uitstapte gleed ik bijna onderuit zo glad was de weg. Blijkbaar nemen ze het niet zo nauw met zout strooien in Duitsland. Maar goed ik leef tot op de dag van vandaag nog steeds. Vanaf toen ben ik toch wel een beetje relaxter gaan leven. En naast wat rug en nek klachten heb ik er gelukkig ook wat moois aan over gehouden: 1 awesome tatoeage!
Dus ja dat was even in het kort m'n memorabele ritje naar Berlijn.

Maar goed vandaar dat het ritje naar Berlijn wel een beetje in m'n hoofd spookt. Ik ga niet zeggen dat ik bang ben, maar beetje spanning is er wel. En het is ook zo'n beetje hetzelfde weer als toen(ben ook echt een heerlijke doemdenker mensen). Maar nu ben ik natuurlijk een ervaren bestuurder, zowel met de auto als op de motor.
Dus we gaan ervoor! Berlin here I come! Niet nu direct overigens maar wel deze week. Ik wilde gewoon even m'n Praagse avontuurtje vertellen. Zoals ik al zei in m'n vorige blog ik hoopte dat ik weer eens wat geks zou mee maken zodat ik jullie wat te vertellen had en voilà zo gezegd zo gedaan