Kroatië met een kleine afwijking naar rechts

Budva was mooi. Montenegro was mooi. Maar ik wilde gewoon Kroatië!
Dus na een dikke 10 uur slaap was het tijd om Budva en ook Montenegro te verlaten.
En ik had er zin in, vooral omdat het een "kort" ritje van 2 uur zou zijn.
Wel zag ik er tegen op om weer de bergen in te gaan. Begrijp me niet verkeerd, helemaal lekker om al die heuvels af te scheuren. Maar het begint nu wel een beetje te vervelen. Ik kijk stiekem al uit naar de snelweg in Duitsland waar ze niet echt doe aan een snelheidslimiet. Daar gaan we sowieso even testen wat mijn motor hebben kan. Tot nu toe in Nederland 1 keer iets van 160 gereden dus dat kan harder! Maar eerst Montenegro... tunnels zijn best wel iets moois als je helemaal klaar bent met heuvels. Gelukkig waren daar een aantal tunnels waardoor ik Budva kon verlaten.
Toen konden we weer even rustig toeren. Wel gaf de TomTom direct aan dat ik zo'n 30 kilometer moest rijden en dan zou moeten omdraaien?! Hmmm beetje vreemd, maar toe dan maar we zullen zien of ik moet omdraaien en weer helemaal terug moet rijden. Achteraf bedacht ik me dat ik gewoon even de hele kaart kon bekijken op de TomTom. Na 30 kilometer wilde navigatie dat ik dus zou draaien en het water over zou steken. Ik kan heel veel maar dat werd hem dus niet. Gelukkig zag ik daar een bordje met "Ferry". Aaaah veerpontje pakken, zeg dat dan meteen Eva;) na 5 minuten konden we dus omdraaien en richting Kroatië rijden. Eenmaal bij de grens aangekomen verwachtte ik geen moeilijkheden aangezien Montenegro binnen komen helemaal prima ging. Helaas zag ik daar geen mannelijke, maar vrouwelijke douane beambte zitten. Niks geen vrolijk voetbal gelul dus. En ja hoor! Waar ik geweest was, wat ik ging doen en wat ik bij me had. Daar begon het gezeur. Of ik m'n backpack wel even helemaal leeg wilde halen. Ik met m'n domme hoofd vragen: Echt? Helemaal? Ja dus! Dikke ondervraging over etenswaren en andere ongein. Nee alleen maar kleding en vuile was nou goed. Nou uiteindelijk niks te vinden natuurlijk dus mocht ik alle zooi weer in m'n backpack proppen. Dan denk je dat we klaar zijn, maar nee toen was de motor aan de beurt. Echt alles moest open. Zadel los en alle mogelijke vakjes en dergelijke werden bekeken. En toen kwam wel de meest belachelijke vraag: Wat zit er in je tank? Jaaa wat denk je zelf kut! Goddomme benzine wat denk jij dan? Toen kwam het magische woord: Marihuana. Aaaaah ja hoor ik kom uit Nederland dus ik heb natuurlijk overal drugs verstopt. Goed dat was dus best wel goede tijdverspilling, maar weer een stempel en toen kon ik naar de Douane van Kroatië. Ik zag het al gebeuren dat daar weer hetzelfde verhaal zou zijn, maar gelukkig was daar geen vrouw te bekennen(verder niet slecht bedoelt hoor dames, maar doe mij maar de mannelijke douane) Daar was ik zo doorheen dus halloooo Kroatië. Meteen even geld gefixt want hier hebben ze geen euro. Maar aan de Kuna heb ik goede herinneringen. Daar heb ik een aantal jaar geleden heel wat pizza's, stuiterballen en andere zooi mee gekocht tijdens een super vakantie met TomV, TomB, Lars, Florian, Ralph en Kevin. Toen heb ik vooral heel veel strand, feestjes en tenten gezien. Nu is het tijd om iets meer van Kroatië te zien. Overigens moet ik zeggen dat ik best wel zin heb in een goed feestje. Afgezien van m'n cocktail avondje in Levanto met een lading dames en een paar gekke pub avonden met allemaal gasten overal&nergens heb ik in de afgelopen dagen weinig party gehad. Daarvoor ben ik hier natuurlijk ook niet, maar heb nu best wel zin in een dikke party! Zaterdagavond Keetje dingen, Kush&Alcohol enzo maar dan met cola;) Of even lekker spacen in Amsterdam met al m'n vriendjes&vriendinnetjes(ja jullie ja!) Maar dat komt hopelijk nog wel ergens in Praag ofzo. Daar schijnt 1 hele dikke discotheek te zitten dus dat moet goed komen. Heb nog geen idee wanneer ik daar ben, maar goed.
Terug naar Kroatië! Dubrovnik om precies te zijn. Alweer een prachtige rit langs de kust. Moet ik nu nog even van genieten want na Kroatië is het echt afgelopen met kust en waarschijnlijk ook met het mooie weer. Ik had graag in het oude gedeelte van Dubrovnik een hostel willen hebben, maar helaas zijn naast auto's ook motoren niet toegestaan. En ik had echt geen zin om die oude stad door te sjouwen met al m'n spullen. Dus lekker door de stad scheuren op zoek naar een hostel. Oh even tussendoor: de stoplichten. Ze vielen al op in Montenegro, maar in kroatie hebben ze dus ook van die stoplichten die je wel ziet bij F1 racen enzo. Gaan van rood naar oranje en dan groen. Zodra die op oranje gaat hoor je de auto's dus al stoer brommen voordat ze bij groen vol gas geven. Maar mijn motor doet niet aan brommen, mijn motor doet aan grommen! Super mooi gezicht om die zogenaamde stoere gasten in de auto voorbij te scheuren. Na heel wat gegrom vond ik een hostel. Het werd uiteindelijk "Villa Milica". Best wel een klote eind verwijdert van het oude centrum, maar goed wel lekker cheap en goede kamer. En dan bedoel ik privé kamer. Bij aankomst werd duidelijk dat de "dorm rooms" om de 1 of andere reden niet beschikbaar waren, maar ik mocht voor dezelfde prijs dus een privé kamer. Helemaal mooi. Toen de vraag hoe ik wilde betalen. En het vervelende van andere valuta is dat ik niet weet hoeveel ik uit geef. Dat bleek al in Albanië, daar had ik al het idee dat het beter is om in Albanese Lek te betalen dan in Euro. Dus hier slim geweest en met Kuna betaalt. Achteraf ff gecheckt met wisselkoers en ja hoor had die sneaky basterd gewoon afgerond naar boven wat betreft de euro. +1 voor mijn Kuna keuze dus.
Toen even heerlijk gechillt op m'n kamer en daarna de wandeling naar de stad gemaakt. M'n Villa ligt dus wel even op 45 minuten lopen van de oude stad. Heb gelukkig goede benen, maar dan kom je aan in de oude stad en zie je daar al die trappen. Dan vergaat het lachen je wel even. M'n benen waren aan het eind van de dag helemaal zuur. Inmiddels hebben m'n Jordans ook de bodem bereikt. Die hebben inmiddels ook al aardig wat afgewandeld in een jaar. Beginnend in Barcelona en nu in Kroatië. Ik heb gelukkig nog een extra paar schoenen mee dus vanaf nu ga ik de Jordans een beetje sparen. Maar okaay Dubrovnik dus! Een hele mooie stad. Het is te vergelijken met de oude stad in Budva, maar dan een heel stuk groter. Heel wat afgewandeld binnen de oude stadsmuren. En ik zag dus heel wat mensen met koffers en tassen rond sjouwen op zoek naar een plaats om te overnachten, ik toch wel weer even helemaal blij met m'n hostel buiten dat sjouw gebied. Zag na een tijdje een gozer lopen met een backpack waarvan je dacht daar kan die in wonen. En ik ving toevallig op dat hij al een tijdje rond aan het sjouwen was op zoek naar een hostel. Ik wist toevallig een hostel dus dacht laat ik zo aardig zijn om hem even te helpen. Tijdens ons gesprek kwam er ineens een gek oud vrouwtje naar ons toe die alleen maar: "Room, room, looking for room" kon zeggen. En toen of ik Duits kon. Nouuuu laat dat toevallig 1 van mijn betere talen zijn. Uiteindelijk een deal van 100 kuna gemaakt voor een kamer, met alles er op en er aan. Omgerekend dus 13 euro. Verdomme ik betaalde dus wel even meer voor mijn hostel. Les voor de volgende keer dus. Maar goed de backpacker en de oude vrouw in goed vertrouwen samen achter gelaten in de hoop dat alles goed zou komen. Overigens kamers genoeg binnen de stadsmuren, in elke straat echt genoeg bordjes met: Rooms, Zimmer, Apartementi en ga zo maar door. Blijkbaar is dat goed verdienen daar. Oh ja en om jullie nog even lekker te maken het is nog steeds heerlijk weer.
Ik snap dus ook niet waarom iedereen hier een jas aan heeft terwijl ik in m'n t-shirt rond loop. Het is nog steeds iets van 19/20 graden. Overigens misschien niet slim om in m'n t-shirt rond te lopen want door de natte rit in Albanië is m'n keel wel een rasp geworden. Keelpijn is aanwezig. En als ik toch bezig ben, ben ook al aardig verbrand ennnn ik heb m'n gehemelte verbrand bij het avondeten in Budva. Maar verder gaat alles helemaal goed, niks te klagen.
Verder met de wandeling door Dubrovnik. na 2 uur binnen de stadsmuren eens even de buitenkant goed bekeken. Bankje opgezocht en daar heerlijk gezeten. Beetje naar het water turen en verder niks. En met muziek. Dat was heerlijk! Thuis heb ik eigenlijk de hele dag wel ergens muziek aan staan, maar op deze reis heb ik tot nu toe erg weinig muziek geluisterd. Maar na m'n rust momentje heb ik de rest van de dag lekker asociaal met m'n oordoppen in door Dubrovnik gewandelt. Even helemaal in m'n eigen wereld, heerlijk. En omdat mijn gehemelte dus even goed naar de tering is had ik geen zin om uit eten te gaan. in plaats daarvan allemaal zachte bolletjes met poedersuiker en marmelade gehaald als avondeten. En ook bananen! De baardaap eet op deze trip echt veeeel bananen. Met al dat wandelen lekker makkelijk en die vitamines zijn ook altijd goed natuurlijk. De rest van de avond heerlijk lui beetje tv gekeken want ja die heb ik hier ook op m'n kamer. Volgende ochtend dacht ik dat ik even lekker kon uitslapen, maar stipt om 7 uur begonnen er ineens een lading bouwvakkers naast m'n villa met werkzaamheden waardoor ik zo ongeveer m'n bed uit getrild werd. Maar ach zo had ik nog wat aan m'n dag.
Mijn eerste missie van de dag was het vinden van een bank. Want ik had een goed plan waar ik eerst wel weer wat andere valuta voor nodig had. En weer werd ik genakt met die wisselkoersen. Ik kon niet wisselen in euro's maar moest in kuna dus uiteindelijk wel in hun voordeel, maar ik heb m'n geld. Ik loop inmiddels met heel wat verschillende valuta's op zak. Nog even en ik weet niet meer wat wat is. Maar goed dat geld is voor later. Weer dat hele eind naar de oude stad gewandeld want ik vertik het om een bus te nemen met die goede benenwagen van me. Er zijn echt zoveel straatjes in de oude stad dat ik er vandaag wel 3 keer door heen ben gewandeld, afgewisseld met wat strand en een wandeling van de Srd Hill. En dan bedoel ik dus alleen naar beneden want ik ben op de luie, maar toch niet zo leuke, manier naar boven gegaan. Ik zag een bordje met "Cable car" en dacht dat scheelt een flinke bergwandeling. Maar ik heb nog wel het hoogtevrees dingetje tussen m'n oren zitten. Kan er ook niks aan doen. Maar we doen het gewoon! De rit naar boven vooral naar het interieur van de cable car gekeken. Niet heel bijzonder, gelukkig kon ik heel snel uitstappen boven op de heuvel en genieten van een prachtig uitzicht. Super hoog dat wel, maar met beide voeten op de grond. En ik had natuurlijk expres een enkele rit gekocht zodat ik wel naar beneden moest lopen(en dus niet weer in die klote cable car hoefde okaay!) Het pad ging dus echt een heel eind zigzag naar beneden en het leek alsof er geen eind aan kwam zo'n eind. Het uitzicht was tot halverwege wel echt gruwelijk. Alle auto's en mensen leken wel een hoop mieren. Het laatste stuk was door een bos en het eindigde bij de snelweg. Lekker wandelingetje van iets meer dan een uur. Toen maar weer de oude stad in om een ijsje en andere zooi te scoren. Ik moet zeggen dat ik sinds Italië geen lekker ijsje meer heb gegeten. De pizza's in Italië waren natuurlijk ook het beste. Hier word je dus helemaal dood gegooid met pizza's maar ik vertik het om ook nog maar 1 pizza te eten.
Terwijl ik door de stad liep kwam ik toevallig de backpacker van de vorige dag weer tegen. Meteen even gevraagd of alles goed was. En hij had het helemaal voormekaar, grote kamer voor zichzelf. Koffie en ontbijt werd zelfs allemaal voor hem geregeld, helemaal prima dus. Toen toch maar zo sociaal geweest om me eens voor te stellen. De backpacker heette dus Tom en kwam uit Brazilië, had ik kunnen weten aangezien die een Braziliaanse vlag op z'n backpack had zitten. En zijn overvolle backpack zat dus voornamelijk vol fotografie spullen en echt maar iets van 4 shirts. Hij had een klus als fotograaf in Oekraïne en deed nu een kleine tripje door Europa. Hij was in alle plaatsten geweest waar ik nog heen wil dus even wat info uitgewisseld. En kwam er achter dat hij over een paar dagen in dezelfde plaats zou zijn als ik dus wie weet zien we elkaar dan wel weer. Daarna heb ik weer lekker m'n oordopjes in gedaan en heb ik wederom aan het strand gechillt. Voor de rest van de dag weinig anders gedaan als relaxen. De volgende morgen werd ik wederom wakker door alle herrie die de bouwvakkers maakten dus ik zat al heel vroeg op de motor. Tijd voor een nieuw avontuur dit weekend! Kroatië is mooi gebied om met de motor rond te scheuren, helemaal langs de kust met al die bergwanden. Wel beetje vreemd dat ik ineens douane tegen kwam. Blijkbaar ligt er ergens tussen Dubrovnik en Split een stukje Bosnië-Herzegovina van nog geen 10 kilometer ofzo. Ik weet niet wie die grens indeling heeft gemaakt maar heel logisch vond ik het niet. Overigens stelde voor de douane verder niks voor dat kleine stukje en was ik Bosnië-Herzegovina heel snel in en uit. Maarja afwijking naar rechts dus. Ik heb denk ik ergens op weg naar Split een verkeerde afslag naar rechts genomen ofzo want ik ben nu dus in Mostar, oftewel in Bosnië-Herzegovina. Die valuta die ik bij de bank moest hebben was de Bosnische inwisselbare mark. Op deze reis waren er een aantal mensen die me de tip gaven om naar Mostar te gaan als ik de kans had. M'n TomTom had het er wel weer moeilijk mee. Aangezien die me alleen tot aan de rand van Mostar kon navigeren en vanaf daar wist dat kreng niks meer te zeggen. In eerste instantie dacht ik er aan om gewoon even een middagje rond te kijken, maar onderweg dacht ik fuck it! Geen gesjouw met spullen. Dus beetje door Mostar toeren op zoek naar een hostel en voordat ik het wist stond ik met mijn motor midden in de oude stad, Stari Grad Mostar. En ik heb inmiddels geleerd dat voertuigen niet zijn toegestaan binnen de muren van oude steden. Voor dat ik het wist kwam er al een gozer op me afgelopen en dacht ik shiiit daar zullen we het krijgen. Maar nee hij vroeg of ik een slaapplek nodig had en hij wist wel wat voor een goed prijsje. Ik dacht okaaay laten we dat maar eens zien. Meteen begon hij te bellen en voordat ik het wist werd ik opgehaald door een vrouw en mocht ik dus onder begeleiding de stad in rijden. Toen kwam ik aan bij Villa Marshall. Allemaal appartementen dus ik dacht shiiit dat gaat wat kosten, maar dat viel mee ik zit nu in een privé kamer met eigen badkamer en een keukentje en dat voor 15 euro. Toen lekker de hele middag de toerist uitgehangen. Mostar is vooral bekend vanwege Stari Most, oftewel de oude brug. De brug is ook het middelpunt van de heel oude stad. Allemaal helemaal mooi en heerlijk gechillt aan het water. En ik geniet al de hele dag van verschillende gebeden, zoveel verschillende moskeeën hier. Maar buiten de oude stad is het meteen een hele andere wereld. Tussen 1992 en 1995 was er de Bosnische oorlog, ik ga nu verder niet de geschiedenis docent uithangen, maar die oorlog heeft duidelijk zijn "oorlogswonden" achter gelaten op de stad. Zodra ik het oude gedeelte uit was kwam ik in een nieuwbouw wijk, maar tussen alle nieuwbouw staan nog steeds heel wat vervallen gebouwen en andere ruïnes. Huizen volledig onder de graffiti en heel veel huizen waar de kogelgaten nog in de muren te zien zijn. oude stad, nieuwbouw en ruïnes, die mix door elkaar is een heel vreemd gezicht.
Daarnaast ook heel veel kerkhoven gezien. En met leeftijden waar je niet vrolijk van word. heel veel 20, 30 en 40 jarigen met een jaartal dat eindigt ergens tussen 1992 en 1995. Allemaal heel indrukwekkend om te zien. En dan te bedenken dat ik eigenlijk vanavond op zoek wilde gaan naar een feestje ergens in Split en uiteindelijk is het een rustig avondje in Mostar geworden. Ik ga vanavond nog wel even kijken of er iets te doen is hier op de zaterdagavond, maar ik betwijfel het.
Eerst gaan we zo maar weer eens wat te eten zoeken! Ik heb al heel wat restaurantjes gezien vanmiddag dus ik denk dat ik wel wat lekkers kan vinden.

Oh en ik zag net allemaal foto's en berichten over sinterklaas online. Ik moet niks van die ouwe knar hebben dus ik denk dat ik terug kom als die ouwe het land verlaat. Tot die tijd scheur ik nog even wat rond in Europa.

Waar ik de komende dagen ben lezen jullie wel weer in een volgende blog!


Laterrrr